Ήταν Ιανουάριος του 1921, όταν ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού, Γεώργιος Καλαφάτης, εξουσιοδοτήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου να εντοπίσει έναν χώρο εντός της Αττικής, στον οποίο θα μπορούσε να κατασκευαστεί το νέο γήπεδο της ομάδας. Η έρευνα δεν κράτησε παρά λίγους μήνες, αφού ο Καλαφάτης κατέληξε στο αγροτεμάχιο που βρίσκονταν επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (από εκεί πήρε και την αρχική του ονομασία το γήπεδο) και συγκεκριμένα στην Περιβόλα των Αμπελοκήπων.
Το εν λόγω οικόπεδο παραχωρήθηκε στον Π.Π.Α.Ο από το Δήμο Αθηναίων και με την έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, ο Σύλλογος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το χώρο για ανέγερση αθλητικών εγκαταστάσεων.
Η διαμόρφωση του χώρου ξεκίνησε το 1922, αλλά μετά την έλευση των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, ο Δήμος Αθηναίων παραχώρησε το χώρο για κατασκευή εργατικών κατοικιών που θα στέγαζαν τους πρόσφυγες και τις οικογένειες τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να μείνει ξανά χωρίς γήπεδο, παρότι οι διοικούντες εκείνης της εποχής είχαν ξοδέψει περισσότερες από 150.000 δραχμές για να διαμορφώσουν το χώρο σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Τελικά, μετά από πολλές αντεγκλήσεις, με παρέμβαση ξανά του Δήμου Αθηναίων, ο χώρος παραχωρήθηκε εκ νέου στον Παναθηναϊκό το 1924 και τα “προσφυγικά” μεταφέρθηκαν απέναντι, όπου ορισμένα κτήρια διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Εκείνη την εποχή το γήπεδο της “Λεωφόρου Αλεξάνδρας” ήταν το μοναδικό στην Ελλάδα που μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 6000 οπαδούς, ενώ το 1928 κατασκευάστηκαν και ξύλινες εξέδρες, στις οποίες κάθονταν οι φίλαθλοι. Τρία χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1931, κατασκευάστηκε εξέδρα από τσιμέντο, στην οποία μπορούσαν να κάτσουν περίπου 1500 άνθρωποι. Το 1936 το γήπεδο της “Λεωφόρου Αλεξάνδρας” ανακαινίστηκε, αλλά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκε σε ορφανοτροφείο και στρατιωτικό νοσοκομείο. Όσο στην Ελλάδα επικρατούσε ο Πόλεμος, το γήπεδο υπέστη πολλές ζημιές, με αποκορύφωμα τον βομβαρδισμό από τους αντάρτες, όσο βρίσκονταν υπό την κατοχή των Γερμανών. Οι ζημιές αποκαταστάθηκαν μετά το πέρας του Πολέμου και το 1948 το γήπεδο απέκτησε προβολείς και μεγαλύτερη εξέδρα, η οποία μπορούσε να στεγάσει 8000 φιλάθλους. Σημειώνεται πως ήταν το πρώτο γήπεδο στην Ελλάδα που εγκαταστάθηκαν ηλεκτρικοί προβολείς.
Από το 1950 μέχρι και το 1955 στο γήπεδο της “Λεωφόρου Αλεξάνδρας” κατασκευάστηκαν τα δύο πέταλα, τα οποία αύξησαν τη χωρητικότητα του γηπέδου. Συγκεκριμένα, το 1950 ξεκίνησε η κατασκευή του πετάλου, όπου βρίσκεται σήμερα η “Θύρα 13” και ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα. Το 1955 άρχισε να χτίζεται το βόρειο πέταλο, στο σημείο που βρίσκονται σήμερα οι θύρες 7-8. Το 1958 το γήπεδο του Παναθηναϊκού ήταν το πρώτο στην Ελλάδα, το οποίο απέκτησε χλοοτάπητα.
Κατά καιρούς το γήπεδο της Λεωφόρου στέγασε και άλλες ομάδες πέρα από τον Παναθηναϊκό. Μεταξύ αυτών ήταν ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ, ενώ εκεί έδωσαν παιχνίδια και οι Απόλλων Σμύρνης και Αθηναϊκός. Επιπλέον, ο συγκεκριμένος χώρος ήταν η έδρα της Εθνικής Ποδοσφαιρικής ομάδας της Ελλάδας από το 1931 μέχρι και το 1984, ενώ αποτέλεσε και την επίσημη έδρα της Εθνικής στα Προκριματικά του EURO 2004 της Πορτογαλίας.
Το ρεκόρ στην ιστορική έδρα του Συλλόγου σημειώθηκε το 1967, όταν σε ένα παιχνίδι μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Μπάγερν Μονάχου προσήλθαν στο γήπεδο περισσότεροι από 29.500 φίλαθλοι.
Από το 1981 και έπειτα, το γήπεδο φέρει το όνομα του ιστορικού προέδρου και Αθλητή του Παναθηναϊκού, Απόστολου Νικολαΐδη. Στον συγκεκριμένο χώρο η ομάδα του Παναθηναϊκού γνώρισε στιγμές δόξας, πριν μετακομίσει στο ΟΑΚΑ το 1984. Εκεί η ομάδα έμεινε μέχρι και το 2000 (εκτός από ορισμένα μικρά χρονικά διαστήματα) και στη συνέχεια επέστρεψε στη φυσική της έδρα λόγω των έργων που γίνονταν στο Ολυμπιακό συγκρότημα. Το γήπεδο “Απόστολος Νικολαΐδης” ανακαινίστηκε και αποτέλεσε και πάλι την επίσημη έδρα της ομάδας για αρκετά χρόνια, πριν η ομάδα επιστρέψει ξανά στο ΟΑΚΑ.
Τη σεζόν 2013-14 ο Παναθηναϊκός εγκαταλείπει εκ νέου το ΟΑΚΑ, αφού δεν μπορεί να αντέξει το κόστος συντήρησης του γηπέδου και επιστρέφει στη Λεωφόρο, στην οποία αγωνίζεται και σήμερα. Η τωρινή Διοίκηση του Παναθηναϊκού έχει κάνει ήδη τις κινήσεις της για την ανακατασκευή του γηπέδου και αν ελευθερωθούν τα κονδύλια, αυτή θα γίνει τα επόμενα χρόνια.
Αξίζει να σημειωθεί πως το 1959 στον συγκεκριμένο χώρο λειτούργησε και το πρώτο κλειστό γυμναστήριο στην Ελλάδα. Φυσικά, αυτό δεν είναι άλλο από τον “Τάφο του Ινδού”, ο οποίος μπορούσε να στεγάσει 1500 άτομα. Όπως φημολογείται, το όνομα αυτό ακούστηκε για πρώτη φορά από έναν δημοσιογράφο, ο οποίος… ξεστόμισε την εν λόγω φράση αναφερόμενος στην στενότητα και το μέγεθος του χώρου. Σημειώνεται πως ο “Τάφος του Ινδού” βρίσκεται κάτω από το ανατολικό πέταλο του γηπέδου.
Στο αθλητικό κέντρο της “Λεωφόρου Αλεξάνδρας” υπάρχει και γήπεδο μπάσκετ, το οποίο φιλοξενεί τη γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, καθώς και τις ακαδημίες του Συλλόγου, όσον αφορά το άθλημα της καλαθοσφαίρισης, αλλά και το βόλεϊ. Επιπλέον, υπάρχει κολυμβητήριο, σκοπευτήριο και προπονητικά κέντρα για τα τμήματα πυγμαχίας, άρσης βαρών, τοξοβολίας και πάλης.